Quen a omagen da Virgen e de seu Fillo onrrar, deles será muit' onrrado no seu ben, que non á par. E de tal razon com' esta vos direi, se vos prouguer, miragre que fez a Virgen, que sempre nosso ben quer, per que ajamos o reyno de seu Fill', ond' a moller primeira nos deitou fora, que foi malament' errar Quen a omagen da Virgen e de seu Fillo onrrar... En comer ha maçãa, que ante lle defendeu Deus que per ren non comesse, e porque dela comeu e fez comer seu marido Adan, logo lles tolleu o reino do Parayso e foy-os end' eixerdar. Quen a omagen da Virgen e de seu Fillo onrrar, Mas depois Santa Maria, en que á bondad' e sen, buscou e busca carreiras com' ajamos aquel ben de Deus, seu Padr' e seu Fillo, que el pera os seus ten, en que vivan con el senpre sen coita e sen pesar. Quen a omagen da Virgen e de seu Fillo onrrar... Este miragre mui grande foi, segundo que o? dizer a omees bõos, que o contaron a my, dun ric-ome que morava en terra de Venexi, a que morrian os fillos, que non podian durar. Quen a omagen da Virgen e de seu Fillo onrrar... E con mui gran pesar desto, u deles, que lle ficou, g u abade mui santo dun mõesteir' enviou o deu-llo que llo criasse, e tan muito o rogou, que o fillou por seu rogo e feze-o ben criar Quen a omagen da Virgen e de seu Fillo onrrar... Consigo no mõesteiro; e, per com' aprendi eu, cada que o faagava chamava-lle «fillo meu» e dizia-ll' ameude: «Quant' aqui á, tod' é teu.» E mandava-lle que fosse pela claustra trebellar. Quen a omagen da Virgen e de seu Fillo onrrar, Andand' assi trebellando, na eigreja 'ntrou e viu omagen da Virgen santa con seu Fillo, e cousiu com' era mui fremoso, e cató-o e riyu, e log' en sa voontade o fillou muit' a amar. Quen a omagen da Virgen e de seu Fillo onrrar... E tan gran ben lle queria que ameude veer o ya muitas vegadas, ca en al neu prazer tan grande non recebia; pero, porque de comer non viia que lle davan, fillou-ss' a maravillar. Quen a omagen da Virgen e de seu Fillo onrrar... E log' en aquela ora pos eno seu coraçon que daquelo que lle davan que lle déss' en seu q[u]on; e des y foi comer logo, e apartou da raçon sua a mayor partida e foi-lla logo guardar. Quen a omagen da Virgen e de seu Fillo onrrar... E pois comeu, trebellando começou-sse logo d'ir aa eigreja correndo, e eno altar sobir foi de pees, e daquelo que lle davan a servir se fillou ant' o meno e começou-ll' a rogar Quen a omagen da Virgen e de seu Fillo onrrar... Que comesse, e dizendo: «Cada dia t' adurey desta raçon que me deren e tigo a partirey; e poren te rog', amigo, que cómias, ca mui ben sei que sse desto non comeres, outro non cho verrá dar.» Quen a omagen da Virgen e de seu Fillo onrrar... Depois ben a quinze dias o menynno esto fez cada dia; mais o Fillo da Virgen de mui bon prez lle diss' un dia: «Contigo non comerei outra vez, se cras mig' e con meu Padre non quiseres yr jantar.» Quen a omagen da Virgen e de seu Fillo onrrar... O abad' ao menyrmo viu-lle cambiar a faz e ar enmagrecer muito, e disso com' en solaz ao meno: «Meu fillo, se tu non comes assaz, eu te darei ben que cómias, ca te vejo magr' andar.» Quen a omagen da Virgen e de seu Fillo onrrar... Enton respos o meno: «Carne e vynno e pan vossos omees, ai, padre, me dan ben e sen afan; mas eu ao bon meno daquelo que mi a min dan dou end' a mayor partida e vou-llo sempre levar.» Quen a omagen da Virgen e de seu Fillo onrrar... Quand' est' oyu o abade, disse-ll': «Ai, fill' e sennor! E qual é aquel meno a que fazes ess' amor?» Diss' el: «O fillo da dona que sé no altar mayor, a que non dan ren que cómia, e vejo-o lazerar.» Quen a omagen da Virgen e de seu Fillo onrrar... Enton lle diss' o abade, a que chamavan Fiiz: «Meu fillo, o que lle levas come-o, ou que che diz?» Diss' el: «Come cada dia; mas des que ll'aquesto fiz, nunca m'ante falou nada, mais foi-m' oje convidar Quen a omagen da Virgen e de seu Fillo onrrar... Que con el e con seu padre eu fosse a jantar cras.» Enton lle diss' o abade: «Pois que tu est' oyd' ás, e creo certãamente que con eles jantarás, rogo-t' eu que vaa tigo comer de tan bon manjar.» Quen a omagen da Virgen e de seu Fillo onrrar... Enton sse foi o abade e chamou os monges seus e disse-lles: «Ai, amigos, cras m[e] ireieu, par Deus, esto sei certãamente; e porend' a Don Mateus, vosso monge, por abade escolled' en meu logar.» Quen a omagen da Virgen e de seu Fillo onrrar... E contou-lles en qual guisa esto sabia e qual razon en con seu criado ouvera, e diss': «Atal galardon aos que ama a Sennor esperital dá, con seu Fillo beito, a quena ben sab' amar.» Quen a omagen da Virgen e de seu Fillo onrrar... Aquela noite passada, outro dia ant' a luz o abad' e o menynno enfermaron, com' aduz o feito deste miragre; e à sesta, quand' en cruz morreu por nos Jhesu-Christo, morreron eles a par. Quen a omagen da Virgen e de seu Fillo onrrar...